จากทริป Hipster สู่การเป็น Survivor บนเกาะชวา กับการเดินทางบนเส้นทาง KAWAH IJEN / BROMO / SEMERU / YOGYAKARTA / JAKARTA เส้นทางสุดโหดสู่ปากปล่องภูเขาไฟ ที่คนไทยน้อยคนจะไปถึง บนความสูง 3,676 เมตร อุณภูมิติดลบ กับเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นระหว่างทางที่ทุกคนต้องถามว่า จะหยุดหรือไปต่อ
ภูเขาไฟคงเป็นเรื่องที่ไกลตัว ฉันไม่เคยคิดเลยว่าวันนึง ฉันจะได้ไปยืนอยู่บนปากปล่องภูเขาไฟ ทั้งที่ฉันกลัวความสูง ครั้งแรกที่เห็นภาพของ ทางไป ภูเขาไฟโบรโม่ ฉันคิดเสมอว่าคงเป็นประเทศที่ห่างไกล แต่เมื่อฉันรู้ว่ามันตั้งอยู่ในประเทศที่เดินทางไม่ไกล ฉันเริ่มมีความหวังในใจ จุดกำเนิดของการผจญภัยที่สนุกและตื่นเต้นเป็นต้นๆในชีวิต
เมื่อพูดถึงอินโด ฉันนึกถึงบาหลี ฉันนึกถึงวัยรุ่นโต้คลื่นกันที่ชายหาด ฉันไม่เคยรู้เรื่อยว่าประเทศนี้ มีภูเขาไฟอยู่มากมาย ทำให้ฉันได้รู้ว่าโลกช่างกว้างใหญ่ แต่ความคิดฉันนั้นแคบนัก
การเดินทางสมัยนี้สะดวกสบาย สายการบินเปิดเส้นทางลัดในฉันได้ เปิดหูเปิดตาได้บ่อยยิ่งขึ้น ในราคาที่ถูกกว่าฉันใช้ไปกับค่าเหล้า Phuket - Bangkok - Kuala Lumpur - Surabaya - Jakarta - Kuala Lumpur - Phuket ฉันขึ้นเครื่องบินบ่อยกว่านั่งรถไฟฟ้าใต้ดิน ในราคาเพียง 3,000 บาท
ฉันเดินทางกับเพื่อนเก่าและเพื่อนใหม่อีกหลายคน ทั้งหมดรวมเป็น 9 คน หรือนับได้เป็น 4 คู่และ 1 คี่ ฉันนี่แหละที่เป็น " ขี้ "
ระหว่างทางฉันเจอกับเรื่องราวมากมาย โดยเฉพาะความลำบากที่ไม่ค่อยคุ้นเคย ทริปนี้ ฉันนอนโรงแรมเพียงหนึ่งคืน แต่นอนไปแค่ 45 นาที ฉันฉี่ไปแค่ 3 ครั้ง ฉันนอนบนรถ 1 คืน ฉันไม่กล้าถอดรองเท้าเพราะฉันตีนเหม็น, ฉันนอนในเตนท์กลางภูเขาอันหนาวเหน็บที่ไม่ได้อาบน้ำ 2 คืน ฉันคันข้างขามากมาย, ฉันนอนในรถไฟ ที่ใช้ที่ฉีดตูดในห้องน้ำสระผม แต่ฉันไม่ได้แปรงฟันนะ
ฉันตื่นเต้นที่สุดที่ SEMERU ภูเขาไฟที่ฉันไม่รู้ข้อมูลอะไรเลย ฉันอยากฮิปสเตอร์ ฉันเข้าใจผิดว่าฮิปสเตอร์ควรโชว์อินดีไม่ต้องหาข้อมูล จนฉันพึ่งมารู้ทีหลังว่าฉันต้องปีนภูเขาไฟด้วยมือเปล่า ไม่มีเชือก ไม่มีบันได และมันชันมากๆ ฉันออกเดินทางตีหนึ่ง ซึ่งขณะนั้นอุณภูมิ 0 องศา ฉันหนาว แต่ฉันไม่ได้แสดงออก ฉันทำได้เพียงเหยียดแขนทั้งสองออกไปข้างหน้าและกอดตัวเอง
ระหว่างทางฉันเห็นคนร้องไห้ ฉันเห็นคนถอดใจ ฉันเห็นคนไม่ไปต่อ ฉันเดินทางบนภูเขาหลายชั่วโมงจนปวดขา ฉันไม่คิดว่าชีวิตฉันจะมาถึงจุดนี้ จุดที่ชีวิตเสี่ยงตายขนาดนั้น ระหว่างที่ฉันนึกถึงเพลง Talking to the Moon ของ Bruno Mars กับขาที่กระเผลกๆ ทันใดนั้นก็มีก้อนหินใหญ่กลิ้งลงมาจากบนเขา มันเร็วขึ้นเรื่อยๆและพุ่งลงมาที่ฉัน ภาพในหัวฉันเดินทางช้าลง สันชาตญาณของฉันบอกฉันให้กระโดดหลบและตบหัวฉันเบาๆว่า มึงเกือบตายไปแล้ว ฉันคิดถึงพ่อ ฉันเอ่ยถึงแม่ ถ้าฉันตายไปขอให้เจอเงินฉันที่ซ่อนไว้ใต้ตะกร้าผ้า ตอนแรกฉันกะว่าจะซื้อกล้องใหม่ให้ตัวเอง แต่ตอนนี้ฉันอยากซื้อชีวิตฉันให้รอดกลับบ้าน ก้อนหินจากไปคงไปสไตร์คใครสักคนด้านล่าง ส่วนฉันต้องไปต่อเพราะถ้าฉันไม่เดินฉันคงหนาวตาย
ฉันไปต่ออีกหลายชั่วโมง ฉันไม่เจ็บ ฉันไม่ปวดอีกต่อไป ฉันไม่รู้ตัวว่าฉันหายใจ ตอนนี้ฉันใช้แรงเฮือกสุดท้าย คว้าตัวเองมาอยู่บนยอดเขา ที่เค้าว่าน้อยคนจะได้มายืน ฉันไม่รู้ว่าฉันเป็นคนไทยคนที่เท่าไหร่ ที่มายืนตรงนี้ ฉันไม่สนใจ และฉันเพียงรู้สึกว่าฉันเป็นผู้ชายที่โชคดีที่ฉันยังหายใจ ฉันกอดเพื่อนที่ฉันเจอข้างบน มึงยังไม่ตาย ฉันดีใจที่มึงยังหายใจ ฉันยืนกอดคอดู Semaru ภูเขาไฟที่ยังหายใจ ไปพร้อมๆกัน
ทริปนี้ยังมีเรื่องราวอีกมากมาย ที่ทำให้ฉันรู้ว่าการเดินทางครั้งนี้ มีความหมาย ชีวิตฉันนั้นเท่ามด ฉันต้องเป็นมดที่ขยัน เพราะวันนึงฉันต้องเห็นโลกกว้างมากกว่านี้ ฉันจะไม่หยุดอยู่แค่ภูเขาลูกนี้แน่นอน คอยดูสิ Semeru.... รออ่านต่อกันนะใน รีวิวฉบับเต็ม #Surfersholiday #AirasiaTravels #Quiksilver ขอบคุณเพื่อนร่วมทาง Ratthawit Prommajan Jom Teerawongnan Praewz Sasi Chutikan Yindeesuk Jaaey Doomundi Eg Theerapat Supalukkana Panyatangsakul Chatchai Somporn
